Электронлă вулавăш

Хĕвел кăвар пек.

Шăрăх, пăчă.

Сад çийĕн вĕçсĕр хĕвĕшсе,

Вылять çеç пăнчă хыççăн пăнчă,

Кам тырă сăвăрать хĕрсе?

Кил картишне чупса кĕретĕп

Ача-пăча ушкăнĕнчен.

Атте ăшталанса çӳрет тек,

Хурт уйăрать.

Ав мĕн иккен.

Тарса ан кайтăрччĕ,

Тытасчĕ!

Атте хуллен шăпăрпалан

Шыв сирпĕтет.

Хуртсем туяççĕ:

Ăш çумăр килнĕ пек çапла.

Хуртсем, хуртсем...

Эх! явăнаççĕ

Вĕç-хĕрсĕр ирĕк сывлăшра,

Каяс килмест тăван çуртран,

Мĕн тăвăн —

Вăхăт! —

Уйрăлаççĕ,

Йăмра çине пуçтарăнаççĕ,

Турачĕ усăнсах пырать.

Атте мана пурак тыттарчĕ,

Типтерлĕ сетка пуçăмра.

Атте кĕç турата силлет те —

Хуртсем ӳкеççĕ пурака.

Эп — шĕпĕн — чĕтресе илетĕп:

Самай вăл маншăн йывăр-ха...

Хурт пуракне пырса итлетĕп —

Тăнлатăп «тĕттĕм путвала».

Тин сунă сĕт сĕрĕлтетет пек,

Йӳçет пек кăрчама çапла.

Каç пуличчен, хуртсем,

Шăп ларăр!

Тӳлеккĕн пытăр калаçу.

Çĕн вĕллене вара яратпăр

Çурт хатĕр,

Хатĕр çĕнĕ çурт!

Тӳс, тусăм, тӳсĕм пĕтиччен!

Ав, хурт — тӳсет,

тӳсет те — пурçăн ӳтленет.

Шума çуралнă тенĕскер,

лĕпĕшленсе вĕçсе çӳрет.

Йывăç тăрăх хăпарать,

Хурт панулмие курать,

Савăнса авкаланать:

— Тинех пурăнăç ăнать.

Шăтарать çемçе хуппа,

Хурт кĕрет шалтан шала:

— Туслă пурнăпăр санпа, —

Улмана вăл саламлать.