«Тем ăнланса илнĕ, темĕн ăнланман...»1

«Тем ăнланса илнĕ, темĕн ăнланман...»

Тем ăнланса илнĕ, темĕн ăнланман —

Шавласа илет те шăп тăрать вăрман.

Те хамах сив чунлă, тĕ тĕнче кăра...

Юлашки чĕтрев-им ӳкнĕ çулçăра?

Те хамах ӳпкевлĕ, те тĕнче кăра.

Асăрханчăк çумăр хăраса тарать.

Мĕн юлать кĕтмелĕх — нимĕн-нимĕн те.

Сар сукмак чĕтревĕ пĕлтĕрхи тĕлте.

Пулнă — иртнĕ. (Юлнă! Юлнă-ха асра).

Малашне те шуçăм килмĕ анăçран.

Хĕл иртсе кайсассăн, ахăрмĕ тăман.

Тем ăнланса юлнă, темĕн ăнланман.