«Шавлă-шавлă пин хутлă хула...»

Çевги Еренерола,

хулапа паллаштарнă ханума

Шавлă-шавлă пин хутлă хула

Ик тĕнче варринчи Ăстампул!

Эп сана саваканĕ пулам —

Эсĕ ман кăмăла хапăл ту!

Урлă-пирлĕ утсан сан тавра

Ман ура айĕнчи капăр чул

Чăваш çăлтăрĕ пек сапăнса

Кăмăла шуйлантарчĕ тем чул.

Сакăр вĕçлĕ чăваш çăлтăрне

Босфор çумĕн хитре керемре

«Чаракан» сăмахпа юнашар

Çырса хунă ахах-мерченпе.

Кам алли, кам хевти ман чуна

Авалхи ăс-халпа палăртса,

Ĕненсе эп килсе курасса

Чăвашла картса хунă кунта?

Манăн халь пуç тайса тăмаллах

Мăн маçак йĕр хăварнă çĕрте.

Турă пур! Турă пур! Эй, алла!

Çуртасем кунта саккăр чĕртем!

1997, çу. 18.

Ортăкĕй, Чаракан керемĕ.

Çĕнĕ комментари хуш