«Йĕпписем йăл-ял выляççĕ...»1

«Йĕпписем йăл-ял выляççĕ...»

Йĕпписем йăл-ял выляççĕ

Çĕмĕрт аллинче:

Селĕм эрешсем пулаççĕ

Шупăр анĕнче.

Улмуççи те питĕ харсăр —

Вăл çыхать кĕпе:

— Çур уявĕ иртмĕ мансăр,

Ĕçлĕп çĕрĕпех.

Чиесем ним шавламасăр

Шурă пир тĕртеç.

Ах, мĕн чул пике — курсамăр! —

Шăпине кĕтеç...

Çĕмĕрт, çĕмĕрт, пит васкатăн

Шупăрна çыхма.

Сивĕпе, тен, канашлатăн

Эсĕ тĕл пулма?

Пур-тăр çав санра хаярлăх:

Эс çеçке çурсан,

Сивĕ те илет каваррăн

Çавипе сулса.