«Инçе çула тухмашкăн çитрĕ вăхăт...»

Инçе çула тухмашкăн çитрĕ вăхăт,

Юлать анне ыр çул мана сунса.

Куç патĕнчи пĕр пĕркеленчĕк тăрăх

Вĕри куççулĕ юхрĕ çуталса.

Ачисене курсан куççуль шăлаççĕ,

Ăсатнă чух та куç тулли куççуль.

Тĕкленнĕ чĕпписем килте лармаççĕ,

Вĕçеççĕ аякка, хывса çĕн çул.

Эх, аннесем, мĕнпе виçме пулать-ши

Чĕрӳсенчи хăватлă туйăма.

Ачи–пăчи мĕн-ма час-час манать-ши

Тăван киле çитсе савăнтарма.

Ача тени кайран кăна туять вăл,

Кайран пĕлет чĕре ыратăвне,

Хăйĕн пепки çунат сарса хăватлăн

Вĕçсе кайсан, манса кил ăшшине.

Çапла вăл пурнăç. Амăшсем кĕтеççĕ,

Куçĕсене шăлаççĕ тутăрпа.

Юратнă ачисем хулен ӳсеççĕ,

Васкаççĕ аякка çĕн кун-çулпа.

Çĕнĕ комментари хуш