«Çутă кĕтме тытăнатăп...»1

«Çутă кĕтме тытăнатăп...»

Çутă кĕтме тытăнатăп

Эпĕ Çĕн çул çитеспе...

Пĕчĕк пĕр елка лартатăп —

Чăрăш çути килтĕрех!

Килтĕр-ха, тетĕп, çав чăрăш,

Кĕтĕр-ха, тетĕп, шăрши.

Эпĕ пулса пуль, тен, чăркăш

Халь ак пулам Хĕл Мучи!

Пулăп та — чăрăш та ларĕ

Хăй куççульне кăларса.

Кам-ха мана халь каларĕ —

«Чăрăш пек эсĕ таса!»

Чăрăш пек, чăн та, ларатăп.

Чăрăш пек, чăн та, пĕтеп...

Пĕчĕк хунар çутса ярăп —

Эпĕ сана вĕт кĕтеп!

Эпĕ сана вĕт кĕтетĕп,

Пулăн-ха, тен, кун çути.

Тен, çавăнпа та пĕлетĕп

Чăрăш лартма каç пултти.