«Çатма çинчи пек эс çунтартăн мана...»1

«Çатма çинчи пек эс çунтартăн мана...»

Çатма çинчи пек эс çунтартăн мана,

Манпа юнашар хăв пĕрре те çунмарăн.

Айван, халь кăна эп ăнлантăм çакна,

Вара сан ултав тĕнчинче тек юлмарăм.

Тĕнче хĕсĕр мар, тĕрлĕ çул пур унта,

Эп кайрăм, эс юлтăн, çулсем пĕрлешмерĕç,

Нимле ырă йĕр те юлмарĕ чунта,

Хĕвеллĕ кунсем çаврăнса килеймерĕç.

Ман пурнăç çут çăлтăр, сан — тĕксĕм кĕтес,

Çурта та пулин эс унта çутаймарăн.

Илтместĕн пулсассăн мĕскершĕн чĕнес,

Хĕвел тĕнчине эс манпа тухаймарăн.

Йăлт çĕрнĕ каска ялкăшса çунаймасть.

Çӳле вĕçеймест ăмăрткайăк çунатсăр.

Иртни каялла çаврăнса таврăнмасть,

Пуш ĕмĕт чечек ӳстермест шыв сапмасăр.