«Урса çĕкленчĕ тинĕс — ватă урхамах...»1

«Урса çĕкленчĕ тинĕс — ватă урхамах...»

Урса çĕкленчĕ тинĕс — ватă урхамах,

Шап-шурă çилхипе ватса ман çырана.

Ун хумĕсем паян ту тăррипе танах,

Кама çилленнĕ, тинĕс, каласам мана.

Мĕн-ма çапла кĕтсе илетĕн, каласам.

Тен, эс аса илетĕн пулĕ Çеçпĕле.

Тăван Чăваш çĕршывĕ уншăн ют пулсан,

Эс, тинĕс, тарăхрăн çапла унпа пĕрде.

Аса илетĕп ватă аннене кучух.

«Ачам, кĕтет-шим Çеçпĕлĕн шăпи сана?»

Тесе ăсатнăччĕ тăшман пит урнă чух

Куççульпеле йĕрсе ют çĕрсене мана.