Вĕçетĕп Моцарт тĕнчинче...

(Эй, чунсăр йăх, ан çуйăх!)

Тӳпе — кĕтессĕр, сулнăк çук. Пĕччен

чĕкеç пек эрленсе

шыратăп сулхăн хирсенчи аваллăха

куççульленсе:

— Эй, чунсăр йăх, ан çулăх!

Туй пуçĕ пек хавас сăнпа çӳрет

манпа сар уйăх,

сенкер хĕлхемлĕ çăлтăрсем —

утмăл турат чечекĕсем.

Эп уçрăм Моцарт тĕнчине:

«Килсем, савни, килсем...»

Умра — тĕнчен мăн уйĕ.

Ку тĕнчере пач çухалать сăлтавсăр

кӳлешӳ те,

Ку тĕнчере йĕпне хуçать кӳренчĕк

кулăш шучĕ,

ăс çупăрлать чуна.

Эп куçрăм Моцарт тĕнчине...

хавхалану çуначĕ,

мана ачашшăн сĕртĕнсе,

тĕлĕнмелле вăй пачĕ

сан авăрна чăмма...

Çĕнĕ комментари хуш