Электронлă вулавăш

Çуралнă кун çитсессĕн, телеграмма

ярать Вадим — Кубань енчи казак.

Лăпкать мана хĕрӳ поэт саламĕ:

«Чăн туслăхăн кĕперĕ, — терĕм, — çак!»

Çырать çыру Литва поэчĕ Стасис:

«Сăвву сан куçрĕ пирĕн чĕлхене!»

Ун кăмăлне ăспа виç е чунпа сис:

пăхса илме манмасть чăваш енне.

Ĕнер анчах-ха хăнана чĕнсеччĕ

вĕри çын — Батрудтин Дагестана.

Шевлеленсе ак тухрĕ çул инçечĕ

кĕçех тата пуян Казахстана.

— Куçна ӳксен Алма-Ата хĕвелĕ,

çуралĕ ăмăрткайăк, — тет казах.

Вăл — Иранбек. Ун чунĕ çӳл тӳпеллĕ,

тату сăмахĕ ман валли пурах.

Вĕрет саламлăн анлă Днепр çилĕ —

хумсем çинче чăмпăлтатать çĕн ир.

Чĕнет пырса курма Шевченко килĕ —

асамлă, хĕвелçаврăнăшлă хир.

Туссем! Пĕрне-пĕри час-час чĕнсемĕр:

пĕр-пĕринпе çывăхлатать чĕлхемĕр.

Кирек ăçтан пулсан та, поэтсем —

тăван пек ентешсем, пĕр енчисем!