Ашмарин Николай Иванович — паллӑ тюрколог, чӑваш чӗлхе пӗлӗвӗн никӗсле ыйтавӗсене ҫутатаканӗ. СССР Ӑслӑлӑх Академийӗн пайташ-корреспонденчӗ (1929). 1870 ҫулхи юпан 4-мӗшӗнче Етӗрнере ҫуралнӑ. 1933 ҫулхи ҫурлан 26-мӗшӗнче Хусанта вилнӗ.
Кӑрмӑшри (халӗ Чулхула облаҫӗ) хула училищине (1894) тата Мускаври Лазаревсен институтне вӗренсе пӗтернӗ. Хусанти учительсен семинарийӗн наставникӗ (1899—1919), Ҫурҫӗр хӗвел тухӑҫ археологи-этнографи институчӗн профессорӗ, Чӑвашсен Чӗмпӗрти ҫутӗҫ институчӗн преподавателӗ (1920—1923). 1923—1926 ҫулсенче Азербайджан университечӗн хӗвелтухӑҫ факультечӗнче ӗҫленӗ. 1925 ҫултанпа — тюркологи докторӗ. Николай Ашмарин Хусанти Хӗвел тухӑҫ педагогика институчӗн проф-че ӗҫленӗ. 1929 ҫулта ӑна СССР Наукӑсен академийӗн член-корреспондентне суйланӑ.
Николай Ашмарин чи пысӑк пӗлтерӗшлӗ ӗҫӗ — чӑваш сӑмахӗсен 17 томлӑ словарӗ — «Чӑваш сӑмахӗсен кӗнеки» — «Тhesaurus linguae tschuvaschorum». Унта пурӗ 40 пин сӑмаха яхӑн. Ахаль сӑмахсемсӗр пуҫне ял, шыв-шур, ҫырма-ҫатра, вӑрман, раща ячӗсемпе, кивелнӗ сӑмахсемпе, ваттисен сӑмахӗсемпе тата каларӑшсемпе, чӑваш йӑли-йӗркисемпе, халӑх кӑмӑл-туйӑмне палӑртакан юрӑсемпе, юмах-халапсемпе паллашма пулать.
Малтанхи икӗ томӗ — 1910, 1912 ҫулсенче, пӗтӗмӗшпе Совет тапхӑрӗнче ҫутӑ кун курнӑ. 17-мӗш томӗ 1950 ҫулта Шупашкарта пичетленсе тухнӑ.
Николай Ашмарин чӑваш чӗлхипе Вӑтам Атӑл тӑрӑхӗнчи ытти тӗрӗк чӗлхисенчи евӗрлев сӑмахӗсене «Основы чувашской мимологии. О подражательных словах в чувашском языке» (Хусан, 1918), «О морфологических категориях подражания в чувашском языке» (Хусан, 1928) тата ытти ӗҫӗсенче тарӑннӑн тишкерсе тухнӑ.
Вӗсен тематики питӗ анлӑ: