Электронлă вулавăш

— Килте никам та пулман-и вара?

— Мăн çын пулман çав… Ашшĕ халь, эп киличчен, ĕçрен таврăнчĕ… Мана вăрçать… Арчине кăларсах печĕ…

Маюк, ниепле те лăпланса çитейменскер, тапхăр-тапхăр ăшран шалтан çӳçенкелесе илсе, чĕтрекен аллисемпех пĕр станокне хускатса ячĕ. Саппун кĕсйинче темскер çакланкаласа чăрмантарнă пек туйрĕ те аллине унта чиксе пăхрĕ, алла Анфисăн çыру конверчĕ лекрĕ.

«Эй, мур япали! — терĕ Маюк ăшĕнче. Вăл конверта урлă-пирлĕ çуркаларĕ те станок çумĕнчех ларакан çӳп-çап ещĕкне пăрахрĕ. — Ас кĕмен-ха вăл айвана… Калаçас пулать унпа пĕрре…»

— Ну, мĕнле сан, Маюк, станоку çĕмĕрĕлмерĕ-и урăх? — йăл-йăл кулкаласа кăшкăрчĕ ăна çак самантра юнашар УШЛ патĕнче тăрмашакан Алеша.

— Чиперех халь, — тавăрчĕ Маюк.

«Паян норма тултарасси пулмасть пуль ĕнтĕ ман», — шухăшларĕ хăй, йĕке çине пуш çĕрĕ лартнă май.

Çак вăхăтра фабрика тулашĕнчи тĕнчере, кăнтăрла иртни тăватă сехет çитессе чун пек кĕтсе, общежитире пурăнакан Анфиса ятлă хĕр нихçанхинчен те шукăль тумланса хатĕрленчĕ.