«Ытам тулли телейĕм пăт чĕресĕ!..»1

«Ытам тулли телейĕм пăт чĕресĕ!..»

Ытам тулли телейĕм пăт чĕресĕ!

Ĕшентĕм эп ăна çĕкле-çĕкле.

Пайтах мана, савниçĕм, кĕтрĕн эсĕ.

Килмест тесе ан йĕр, ан ĕсĕкле.

Çул тертлĕ пулчĕ.

Пурпĕрех эп чăтрăм.

Сана савса çĕнелчĕ ман чĕре.

Вăй çитĕшне — хама кура мар — йăтрăм.

Пĕр тумламне тăкмарăм эп çĕре.

Халь çитрĕм эп.

Хапха уçса кĕрес-и?

Мĕн чул сăмах сана каламалли!

Ытам тулли телейĕм пăт чĕресĕ.

Йăлтах, савниçĕм, вăл сана валли.