«Шыв юхнă, юхнă, çыр тапраннă...»1

«Шыв юхнă, юхнă, çыр тапраннă...»

Шыв юхнă, юхнă, çыр тапраннă —

Халь çĕр йăва çав çурăкра.

Çĕн вучахра кăвар шăраннăн

Вĕркеççĕ çунатсем умра.

Шуркучĕсем нумайланаççĕ

Çыранĕсем ишĕлнĕрен.

Чĕкеçĕсем сахалланаççĕ

Лупас тăрри тимĕрлĕрен.

Çавал хĕрри Упи этемĕн

Те савăнас, те хурланас:

Шывра çăрттан ишмест ку темĕн,

Упи те тарнă. Мĕн курас?

Выртать пин кукăр улăх урлă,

Юхать çырма анаталла.

Ларса каять сисчӳллĕ кулă,

Чăваш юлать — ун юлмалла.