Ман ангелсем
ик енче иккĕ –
мана вĕсем
пит юратаççĕ.
Вĕсенчен пĕри
пĕчĕккĕ –
çавна манăн
ăшсем туяççĕ.
Сулахайри
пăшăлтатать:
«Эп саншăн
сысна çури мар,
мана итле,
аван пулать –
ытлашши
шарламасăр лар.
Хăвна пĕрре те
эс ан чар –
ĕçес тесессĕн,
ĕç те яр.
Хĕрарăм
енĕпе илсен –
ĕлкĕр, кирлĕ мар
вилсен».
Çак сăмахсене
илтсен,
шухăшсем –
ир киличчен.
Пĕр енчен –
тĕрĕс калать,
ырă канашсем
парать.
Вăл каланине
тусан –
пăсăлать
пурнăçăм ман.
Ĕçкĕ ăçта
çитерет;
Нумай çынна
пĕтерет.
Юрату ман
пурнăçра,
пулмарĕ
савăнăçра.
Лайăххи унтан
курман,
е ăна
асăрхаман.
Тепĕр енчен
шутласан –
килте арăм
пулмасан –
мана никам
пăрахмасть,
урăх арçына
тупмасть.
Хĕрарăм
улталани
арçына
савăнтармасть.
Ун пеккине
курманни
сывлăха пĕртте
пăсмасть.
Çавăн пек
шухăшсене
калас терĕм
ангелне.
Час-часах
ун пек пулать –
çавăн пек вăл
шӳт тăвать.