Ку та кирлĕ хăш чух...
В. Гюго
Кантăксем леш енче çил кĕрленĕ чухне
Килте мар пек, — таçта, çул çинче пек эп хам!
Асăмра эп куратăп — таçти çĕрсене, —
Е çитем тинĕсе, е сăрт тăрăх утăм...
Темĕнле телейпе çĕкленет пек вăй-хал,
Çилĕн ирĕклĕхне хăйĕнни пек туйса.
Çил вĕçет, çил çӳрет — е майпен, е кал-кал,
Никамран ним ыйтмасть — шав хăй тĕллĕн юлса.
Ту-сăртпа чарма çук! Чарма çук — хурçăпа.
Вăйсăрскер те тухать — хăть епле ункăран.
Танлаштарăттăм кăшт — эп чунпа та унпа!
Халсăр чух та вăл аслă — ăс-чунсăр вăйран.
Тем пулса, тем чараймĕ — ун ирĕклĕхне, —
Кун-çула-и, ан тив, шăпланса пăхăнам...
Кантăксем леш енче çил кĕрленĕ чухне
Килте мар пек, — таçта, çул çинче пек эп хам.
Ку та кирлĕ çынна, сайраран, — çых ятне.