«Юлташ, çĕкленĕн тӳпене кĕç эсĕ.
Хăвпа мĕскер илетĕн эс, кала?»
Чĕнмест пĕр хушă çăлтăрçă-вĕçевçĕ,
Куç харши çеç çунат пек хускалать.
Çĕмрен-ракети шанчăклă та çирĕп.
Юр-вар çитет.
Çире вĕр-çĕн тумтир.
Илес тесен те, урăх памĕ ирĕк,
Виçе шутне ирттермĕ командир.
«Мĕн илĕн урăх?» —
Йăл кулать тус пирĕн.
Телей пекех хĕвеллĕ ун кулли.
Пит-куç тулли çĕршывăн çутă ирĕ.
Юратнă тантăшсем ытам тулли.
Чăн туслăхра пур кивелми илемлĕх.
Эпир саватпăр кăмăл илемне.
...Тăранмасла, кайран аса илемлĕх
Юлташ пăхать умри сăнсем çине.
Сар çулçăсем хулен шыва ӳкеççĕ,
Çыран мĕлки çур Атăл таранах.
Чăваш çыранĕ, калăн, хăй вĕçевçĕ —
Тем çӳллĕшех çĕкленнĕ таврана.
Хаваслă тус самант алне çĕклет те
Калать савса:
— Мĕн илĕп уçлăха?
Кĕр илемне, мăн Атăла илетĕп,
Юратăва, кăвар пек туслăха!