«Çун!» — терĕн эс ăшăмри çуттăма...
Ю. Словацкий
Шурă çутă, шурă тĕс!
Сăмахсем те шур тĕспе
çуталса тăраççĕ тейĕн!
Лăпкăлăх, таса ачашлăх
ялтăрать пек пӳлĕмре, —
тен, куçаруçа та вăл
çутатса тăрать управлăн
ун ăсне кĕрсе шалтан;
чунăн сисĕмлĕхĕпе
чĕтренсе тăрать пек сывлăш! —
Польша çĕрĕн ăрăмçи,
ах, ытарайми Словацкий!..
Çакă çутăн ăшшинче
эп чăваш сăмахĕсен
çутине туйса çыратăп
полякла пăшăлтатса:
«Жилем з вами... Жилем з вами...»1