Ах, Антигона çук
Сан вил ӳтне тупмашкăн...
Якош Арань
Сан тусу калашле,
Антигона пулман эс вилсен
сан ӳтне пытармашкăн,
сан тăпру вăл — мĕн пур Мадьяр ен,
палăку — кащни сăрт, кашни çурт.
Эс кашни самантра
чĕрĕлетĕн каллех —
çĕнĕрен эс пуçлан пурăнмашкăн,
юррине çеç пуçлатъ те мадьяр, —
çуралан тепĕр хут, — пин те вĕçĕмсĕр хут.
Кам эс халь? Моцартла хавалу,
çиçĕм пек, çĕр-шывун ялавне те çутатнă,
янăранă гимнра...
Халь те тăнăçсăр вăл!
Халь те канăç ăна кирлĕ мар.
Çиçĕм пулнă эс ху.
Çиçем пурăннă, çиçĕм кĕрешнĕ те çиçĕм юратнă,
хут çине çырнă — çиçĕм!.. — Халь çав çиçĕме
чĕринче уирать пĕтĕм мадьяр.