Шуçăм çамрăк çĕмĕрт пек шуралнă,
Канăçлăн сывланă лăпкă ир.
Кӳршĕсен паян ача çуралнă,
Ят хума пуçтарăннă эпир.
Пĕчĕк чун, пире пĕрттех илтмесĕр,
Тутлăн çывăрать-ха сăпкара.
Савнă ашшĕн савнăçĕ виçесĕр,
Йăлтăркка хĕлхем çиçет сăнра.
«Çывăр, — тет вăл, — чĕппĕм, çывăр, паттăр!
Кам-ши пулăн çитĕнсе çитсен?»
Ак эпир черкке тытса сунатпăр
Сывлăх, ĕç сунатпăр тĕрлĕрен.
— Тракторист! — тет çил чуп тунă питлĕ
Пĕр юлташ, хиртен килейнĕскер.
— Летчик! Курăн ак, мана вăл итлĕ! —
Тет тăванĕ, çамрăк офицер.
— Вăл профессор пулĕ! — тет учитель.
Тухтăр: — Çук, — тет, — аслă врач пулать!..
Ашшĕ-амăш, тăнлăр: ĕнтĕ çиччĕн
Çичĕ тĕрлĕ ĕç ăна сунать.
Амăшĕ, кăшт шуранка хĕрарăм,
Пĕр чĕнмесĕр пăхрĕ ачине.
Эп ун ăслă куçĕнче сăнарăм
Хăй вăл тем каласшăн пулнине.
Ак ачи умнех вăл пĕшкĕнейрĕ,
Тин пĕртен-пĕрех сăмахпала:
— Ывăлăм Çын пултăр, Çын! — теейрĕ
Чĕререн килен кăмăлпала.