Ман алăра — пучах, сап-сарă ылттăн,
Ăна çуратнă çĕр çинче хĕвел кулли.
Тути епле! Хăмлалла, тутлă, пыллă,
Вăл пур чухне пӳртре ман пурлăх туп-тулли.
Сап-сар пучах — ман ĕç, ман ĕмĕт, пурлăх,
Ман савăнăç, телей те тар такни.
Эп тар тăкса, пуласлăха йăлт курнă,
Тăван, курсам, сая каймарĕ тăрăшни.
Сап-сарă ылттăна алла илетĕп,
Пĕлетĕп: вăл — ман ăраскал, шăпа.
Атте-анне вĕрентнине асаилетĕп:
«Çĕрĕçлекен пуян çак ылттăнпа...»
Сап-сарă ылттăн — пĕчĕкçĕ пĕр пĕрчĕ.
Ăна акса ӳстересси вăл çăмăл мар.
Хуллен-хуллен ӳсет сар ылттăн кĕрчĕ,
Юлмасть тулмасăр нимĕнле амбар.
Пĕçернĕ çăкăра алла илсессĕн,
Тăванăм, асаил эс хресчене.
Сана ман çăкăр чăн та килĕшсессĕн
Тав ту сар ылттăнпа тăван çĕр-аннене.