Хура çын эпĕ. Ман сăн-пуç илемлĕ мар.
Хура çын эпĕ, лутра çын.
— Хура лутра, тунката, кăмпа пуснă тунката, — тесе мăшкăллаççĕ мана çынсем.
— Хура чикан эсĕ, анра сурăх эсĕ, ухмах эсĕ, — тесе мана карчăкăм та вăрçать, ятлать, хăртать, хăтăрать вара.
Мĕн тăвас тен, ухмах пуль çав эпĕ, ман карчăках ăслă пуль çав, çынсемех тăнлă-пуçлă пуль çав.