— Ирт тĕпеле! — туссем мана чĕнеççĕ. —
Эс — сăвăçă, çыратăн кĕнеке.
Сума суса, тулли курка сĕнеççĕ,
кĕр çулçипе çуталнă кĕреке.
Паллах, эп хам та вĕсемпех ĕçленĕ:
çырас сăвви те çуралман ахаль.
Çĕрле, çыврас тесен, вăл хирĕçленĕ:
— Чун сăпкинчех вилес-и манăн халь?
Тен, çавăнпа чĕнет тус-йыш тĕпелĕ
мала иртме, курка сĕнсе алран?
Ташша чĕнсе, хитре хĕр куç хĕскелĕ:
чăн пурнăç ку! Вăл сивĕнмест манран.
Телейлĕ кăмăл тăтăр ал çупсах:
ма пулăп пурнăç ташшинче уксах?