— Юрату-и? Вăл пур! Кăмăла эс ан хуç,
«Çук!» тесе те сиксе ан тавлаш — кам ĕненĕ?
Чар тĕтреллĕ куçна, тимлĕрех хупса уç! —
Тен, салху шухăшпа сан чуну пĕлĕтленнĕ?
Эп ыйтатăп санран (тĕлĕнтерĕ, тен, ку?):
юрату пуррипе çуралман-и эс ху та?
Çак сăваплă вăя йышăнмасăр, салху,
çынсăр çурт пек, хăвна та тытатăн эс хупă?
— Юрату-и? Вăл çук! Шухăша эс ан тат! —
хирĕçлетĕн каллех эс мана питĕ уççăн.
— Юрату-и? Вăл пур! Сыватать, амантать...
Вăл çĕкленчĕ тапса тĕлĕнтермĕш çăлкуçăн.
Вăл — хĕвел куçлăскер, ман пӳрте кĕнĕскер,
маншăн хăй сассипе яланах çĕнĕскер.