Уй-хир, уй-хир — йăлттам, илемлĕ,
Юмах тĕнчи пек илĕртет.
Хĕвел шевлийĕ çут хĕлхемлĕн:
«Пăхсамăр, куç ан илĕр», — тет.
Чăнах та, тĕлĕнтермĕш мар-и:
Чечек кавирĕ талккăшпех.
Ăçта пăхсан та — сарă, сарă,
Сар тинĕс сарăлнă пекех.
Хавха çĕклерĕ çеç пĕр ластăк
Сар кун çĕршывĕнчи юмах —
Чĕре кăртлатрĕ ман сасартăк:
«Мĕскершĕн савăнан, ухмах?!»
Куратăн, халь вăл — хир хуçийĕ,
Ăна саратнă кукша пуç.
Кула-кула юхать çĕр çийĕн...
Эс пур каласшăн: «Тавтапуç?!»
Шарт сикрĕм. Çуттăн, шуçăм евĕр
Тухать ӳкерчĕк куç умне:
Тыр-пул пуссийĕ вĕçсĕр-хĕрсĕр,
Кустарчĕ савăккăн хумне...
Унтан палт улшăнчĕ ӳкерчĕк:
Уйра — тем çӳллĕш хыт хура.
Мĕнле инкек тухатрĕ, ерчĕ —
Усал çĕнтерчĕ-ши ырра?
Пĕлетпĕр-ха, сăлтавĕ паллă:
Хăварнă уй-хире пушша.
Çум курăк ашкăнчĕ усаллăн,
Халь ак кукша ярать ташша...
Пăхма хитре-ха — куç илеймĕн,
Анчах кăшт вăхăт ирттĕр çеç —
Нимскер те юлмĕ çак илемĕн:
Вĕçтерĕ вăррине веçех.
Вара... Вара çак сарă юхăм
Татах та сарăлĕ инçе.
Çапса хытарĕ шелсĕр шалкăм:
Ан ӳстĕр тырă çĕр çинче!
Çакна кĕтетĕн-и, ентешĕм —
Мухтавлă паттăр, ял çынни?
Е çĕр халь саншăн ют тĕнче-ши,
Тем мар-и вăл «кукшаланни»?