Кĕрхи шухă çил йывăçсене силлерĕ, мана та аннерен уйăрса çĕр çине ӳкерчĕ.
Хура çĕр мана шеллерĕ, çупăрласа ăшăтрĕ. Хаяр çил сиввисем çитсен те аптрамарăм. Çулçăсемпе витĕнтĕм те чиперех хĕл каçрăм.
Çурхи хĕвел хĕртме тытăнсан çĕр те ăшăнма пуçларĕ. Вăл мана хăйĕн ăшшине пачĕ, çăл куç шыв ĕçтерчĕ. Кĕçех эпĕ чĕрĕлтĕм, тымар ярса çулçă кăларма çӳлелле кармашрăм.
Пĕр çул иртрĕ, иккĕ, виççĕ... Эпĕ кунсеренех вăйлансах пытăм, çирĕп юман пулса тăтăм. Мана никам та кӳрентермест. Çуркунне кайăксем кăнтăртан вĕçсе килеççĕ те ман туратсем çинче йăва çавăраççĕ, чĕпĕ кăлараççĕ. Вĕсем манăн чăн-чăн туссем пулса тăчĕç. Кĕр çитсессĕн вĕсемпе хамăн çулçăсемпе алă сулса уйрăлатăп. Кайăксем, «Эпир çитес çул каллех килетпĕр! Ан кулян», — тесе сывпуллашаççĕ.