Ах, мĕнле упрар-ши
çак çут тĕнчене?
Мĕншĕн ăнланмаççĕ
хăш — пĕри çакне?
Вăрçăсăрах вăрçă
лавкка çумĕнче:
ушкăн арçын тытнă
кашни кĕленче.
Карланкисем янкăр,
ĕçеç йӳççине.
Тутине пĕлмеççĕ,
тăкаç укçине.
Мĕн сăмах тухмасть-ши
çăварĕсенчен.
Кам кăна çунмасть-ши
вĕсен тертĕнчен.
Хăшĕ йăванать те
нӳрĕ çĕр çине,
унтах çĕр каçать те
каять вăл чире.
«Тӳсĕмлисем» вăйлăн
кĕрешӳ пуçлаç.
Ӳсрĕлсен хăрушшăн
хăйсене тытаç.
Эпир, ачăрсем вĕт,
куратпăр йăлтах,
тарăхатпăр питĕ
пĕчĕк пуçпалах.
Ах, мирпе пурнасчĕ
çакă çĕр çинче.
Ĕçкĕçсе хыпасчĕ
çирĕп хĕскĕчпе.
Мир, телей те сывлăх
пехиллер пурне,
çиçтĕр йăлтăр кулă-
пултăр вăл парне.
Тăнăçлăх, хаваслăх
пире вăл кирлех.
Харкашу та вăрçă
ан пултăр текех!